Nieuw begin voor Zainab in Vrouw en Vaart

Vandaag is mijn eerste werkdag in Vrouw en Vaart sinds 5 maanden afwezigheid. Het voelt als een nieuw begin. Ik ben heel blij dat ik er weer ben. Dubbel blij want mijn fiets staat er nog! Ik heb hem zien staan. Als ik mijn sleuteltjes heb gevonden kan ik weer fietsen. Na mijn revalidatie in Reade had ik al een keer gezocht, maar heb ‘m toen niet gezien. Nu zag ik hem wel, mijn zicht is beter geworden!

Sinds mijn herseninfarct op 8 december ben ik hard bezig met mijn herstel. Ik zag dat in drie fases: eerst zelfredzaam worden, daarna weer volwaardig mijn plek innemen in het gezin, boodschappen doen, contact met buren en nu begin ik met de derde fase: terugkomen op de werkvloer.
Het eerste wat ik vanochtend heb gedaan is achter de computer gaan zitten en een nieuw wachtwoord aanvragen. Doordat ik nog niet alles goed kan zien kost het wat meer tijd om het in te typen. Probleem is dat het beeld te snel verspringt voor mij. Ik heb aan de collega van de helpdesk uitgelegd dat ik een herseninfarct heb gehad en gevraagd geduld met mij te hebben. Hij was heel aardig en begripvol. Hierdoor ging mijn haastige gevoel weg, voelde ik minder stress. Ik heb dit in de breingroep in Reade geleerd. In zo’n situatie moet ik het zeggen: “Ik heb een herseninfarct gehad, hopelijk hebben jullie iets meer geduld met mij”.
Als mensen weten dat je langzamer bent dan helpen ze je, geven ze je de tijd.
Voor mij is dit belangrijk de komende tijd. Ik heb gemerkt dat ik alles kan mits mensen er rekening mee houden dat ik informatie langzamer verwerk, dat ik kan vragen om iets te herhalen.

Het feit dat mijn herstel snel is gegaan komt doordat ik altijd veel aan beweging heb gedaan. Het brein herkent bewegingen. Wandelen, hardlopen, fietsen kon ik eerder dan correcte zinnen maken. Daarna is ook mijn taalvaardigheid snel verbeterd. Ik ben dankbaar dat ik juist door mijn werk al veel met beweging en taal bezig was. Het heeft mij geholpen het weer op te pakken.
En.. wat ik nog niet kan, daar werk ik naartoe, het is fijn om een doel te hebben!

Hoe ik de toekomst zie?
Mijn levensinstelling was altijd al: kijk naar de mogelijkheden. Nu zal ik dat nog bewuster doen dan voorheen.
Ik zie wel waar het schip heen vaart, ik laat het zeker niet stranden!